วันนี้ (1 พ.ค. 60) เวลา 13.00 -15.15 น. นายชาญเชาวน์ ไชยานุกิจ ปลัดกระทรวงยุติธรรม เป็นประธานการประชุมคณะอนุกรรมการประสานและพัฒนาระบบงานยุติธรรม ครั้งที่ 2/2560 ณ ห้องประชุมกระทรวงยุติธรรม2 ชั้น 8 อาคารราชบุรีดิเรกฤทธิ์ โดยมีนายวัลลภ นาคบัว ผอ.สกธ. และผู้แทนจากส่วนราชการที่เกี่ยวข้อง เข้าร่วมการประชุม และนายชาตรี จันทร์เพ็ญ ผอ.สนป. เป็นเลขานุการฯ
ในการนี้ ที่ประชุมได้รับทราบความคืบหน้าในการดำเนินงานด้านงบประมาณบูรณาการเชิงยุทธศาสตร์แผนงานบูรณาการปฏิรูปกฎหมายและพัฒนากระบวนการยุติธรรม และมอบหมายให้ฝ่ายเลขานุการดำเนินการ ดังนี้
1 จัดประชุม workshop ในการจัดทำงบบูรณาการฯ ในมิติพื้นที่ (areabase) ด้านกฎหมายและกระบวนการยุติธรรม โดยเชื่อมโยงกับกลไกของกระทรวงมหาดไทย
2 จัดร่างกรอบงบบูรณาการฯ ปี 62 โดยเชื่อมโยงกับแผน/ยุทธศาตร์ของประเทศ แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ และกลไลระดับจังหวัด
สำหรับในการพิจารณาเรืองการขับเคลื่อนกรอบแนวทางการป้องกันอาชญากรรม ๖ ด้าน (การพิจารณาตัวชี้วัด) ที่ประชุมมีมติการประชุม ดังนี้
1เห็นชอบตามข้อเสนอของที่ประชุมร่วมระหว่างผู้แทนสำนักงานตำรวจแห่งชาติและสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ กล่าวคือ ยกเลิก “สถิติในคดีอาชญากรรมพื้นฐานลดลงเมื่อเทียบกับปีที่ผ่านมา/ไม่น้อยกว่าร้อยละ10 ” และเสนอเพิ่มตัวชี้วัด “การลดความหวาดกลัวภัยของอาชญากรรมของประชาชน ให้ประชาชนมีความหวาดกลัวภัยอาชญากรรมต่ำกว่าร้อยละ 40 “แทน
2 เห็นชอบคำนิยาม “การกระทำผิดซ้ำ” ตามที่ฝ่ายเลขานุการฯ เสนอ ทั้งนี้ มอบหมายให้ฝ่ายเลขานุการฯ นำข้อสังเกตของที่ประชุมไปดำเนินการพัฒนารายละเอียดและวิธีการเก็บข้อมูลให้มีความชัดเจนมากขึ้น
ในส่วนข้อสังเกตเพิ่มเติมชอบที่ประชุมเกี่ยวกับการกระทำผิดซ้ำคือ
– การกำหนดคำนิยามของตัวชี้วัด “การกระทำผิดซ้ำ” นั้น ต้องคำนึงวัตถุประสงค์ของการวัด (เพื่อการป้องกันอาชญากรรม หรือการแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำผิด), ความพร้อมในการจัดเก็บข้อมูล ,การสามารถเทียบเคียงกับมาตรฐานสากลได้ ทั้งนี้ ในอนาคตอาจมีการทบทวน“คำนิยาม” และปรับให้เหมาะสมกับบริบทในการดำเนินการ และสถานการณ์สภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป รวมทั้งต้องพัฒนาวิธีการจัดเก็บข้อมูลให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น
– การพิจารณาคำนิยาม อาจคำนึงถึงประเด็นต่างๆ ดังนี้ ประเด็นระยะเวลาในการกระทำผิดซ้ำ การที่คดีถึงที่สุด (ชั้นต้น/ชั้นอุทธรณ์/ชั้นฎีกา) ประเด็นการรอการลงโทษ หรือการยุติคดีที่ไม่ใช่คำพิพากษาของศาล (เช่น การเปรียบเทียบปรับ) ให้ชัดเจนว่าถือเป็นการกระทำผิดซ้ำหรือไม่ อย่างไร